Émile, ou De l’éducation

Een eerbetoon aan Emile Rousseaux (ik kan dat beter doen terwijl hij nog leeft). Op zaterdag 28 oktober stond in de sportkatern van het nieuwsblad (na veel voetbalgeleuter, want de mensen lezen dat toch zo graag), een mooi artikel over Emile. Een artikel waar Emile weer spijkers met koppen slaat. Emile is voor mij, en wellicht veel trainers van mijn generatie, een bron van inspiratie geweest. Graag leg ik uit waarom! Hoe gepassioneerd en veeleisend hij ook is, elke clinic kon je ervaren dat zijn wereld veel ruimer was dan het volleybalterrein. Een verademing in de enge sportwereld waar je maar "zo goed bent als je laatste wedstrijd". Reeds voor het een topic was had hij door dat volleybal - en bij uitbreiding sport - niet alleen een doel was maar ook een middel. Sport is leven en leven is sport, zo zou je het kort kunnen samenvatten. Wellicht werd Emile, net zoals Jan De Brandt, geïnspireerd door de Argentijn Enrique Pisani die eind de jaren 80 in Lennik landde...